پیش ­نویس سند «شورای راهبردی تدبر در قرآن کریم»

1. «تدبر در قرآن کریم»، مهارت فهم مجموعی آیات در هر یک از سوره­های قرآن­ است.
2. «تدبر در قرآن کریم»، به هدف انس و ارتباط با قرآن انجام می­گیرد.
3. «تدبر در قرآن کریم»، مبتنی بر اصول محاوره عرفی و عربی آسان قرآنی است.
4. «تدبر در قرآن کریم»، با جامع­نگری، عاقبت­اندیشی و هدایت­محوری همراه است.

 

1. «شورای راهبردی تدبر در قرآن کریم»، شورایی «حوزوی – مردمی» است.
2. رئیس این شورا، «استاد حضرت حجه الاسلام و المسلمین محمدحسین الهی­زاده» است.
3. اعضای این شورا، مسئولان و مدیران مؤسسه تدبر در دو شهر مقدس مشهد و قم هستند.
4. نقش این شورا، «مدیریت راهبردی جریان مبارک تدبر در قرآن کریم» است.

مأموریت ما فراگیر کردن انس با قرآن از طریق توسعه فرهنگ تدبر در قرآن کریم است.

سالهاست که رهبر عظیم الشأن ما در مناسبت­های مختلف به ویژه در اجتماعات قرآنی، «تدبر در قرآن کریم» را به عنوان امری بسیار مهم مورد سفارش و تأکید قرار می­دهند و انجام این وظیفه الهی را غایت برخی از وظایف قرآنی مانند قرائت و حفظ قرآن کریم و مقدمه بعضی از وظایف مانند تمسک به قرآن کریم و اقامه آن، معرفی می­کنند. همچنین تلاش در جهت تثبیت و توسعه فرهنگ تدبر در قرآن کریم، یکی از مطالبات جدی و پیگیرانه ایشان است.

بی­تردید این سفارش و خواسته ایشان، همان سفارش و خواسته خدای عز و جل، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه هدی علیهم السلام است و این ادعا از فرط وضوح، نیازی به اثبات و استناد ندارد.

به لطف پروردگار حکیم و عنایت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، سالیانی است با تمام توان می­کوشیم که عمل به این توصیه بسیار مهم، فراگیر شود و این مطالبه الهی، بیش از پیش محقق گردد. آری با تمام افتخار قیام کرده­ایم تا به اذن حق­تعالی، فرمان رهبر عزیزمان جامه عمل پوشد.

رسالت ما تعلیم مهارت تدبر در قرآن کریم به آحاد جامعه اسلامی است.

چشم ­انداز ما امکان یادگیری مهارت تدبر در قرآن کریم برای آحاد جامعه اسلامی است که در سه محور محقق خواهد شد. إن شاء الله تعالی

1. تقویت جریان اصیل تدبر در حوزه­های علوم دینی؛ این محور، ضامن حفظ صحت سلامت و ماندگاری جریان مبارک تدبر در قرآن کریم است. إن شاء الله
2. تقویت جریان اصیل تدبر در متن جامعه اسلامی از همه اقشار و در همه سطوح به ویژه آموزش و پرورش و آموزش عالی که نهادهایی تأثیرگذار در سطح جامعه محسوب می­شوند؛ این محور، ضامن توسعه و پیشرفت جریان مبارک تدبر در قرآن کریم و ایجاد مطالبه عمومی نسبت به این فرایند مترقی است. إن شاء الله
3. فراتر بردن جریان اصیل تدبر از مرزهای ایران اسلامی و صادر کردن آن به کشورهای دیگر به ویژه کشورهای اسلامی که امروز بیش از تمام ملل نیازمند حیات قرآنی و نگاه متدبرانه به قرآن کریم هستند؛ این محور، افزون بر ارزش ذاتی، مایه جلوگیری از رکود و توقف و عقب­گرد در فعالیتهای داخلی نیز خواهد شد. إن شاء الله

آثار و نتایج تثبیت و توسعه فرهنگ «تدبر در قرآن کریم»

1. معنی­بخشی به بسیاری از فعالیت­های قرآنی مانند قرائت و حفظ؛ که این مهم، موجب تقویت انگیزه جامعه به­ویژه قشر فرهیخته در توجه بیشتر به قرآن کریم می­شود.
2. تقویت بنیان معرفت و ایمان و بصیرت دینی؛ به گونه­ای که مقاومتی بومی دربرابر فتنه­ها و شبهات و عرفان­های نوظهور و تبلیغ مکاتب انحرافی ایجاد می­کند.
3. تحکیم پایه­های ولایت­پذیری و درک درست از حکومت اسلامی؛ زیرا نگاه جامع هدایتی به قرآن کریم، ظرفیت اجتماعی و حاکمیتی قرآن را به بروز اعلای خود می­رساند و استفاده از قرآن کریم در جایگاه ویژه خود به عنوان قانون اساسی اسلام عزیز را تثبیت و تقویت می­کند.
4. بسترسازی برای طراحی و اجرای سبک زندگی اسلامی؛ چون به نظر می­رسد مهمترین خلاء در مباحث سبک زندگی، فقدان نگاه جامع به مسائل این حوزه است که این خلأ با تدبر در قرآن کریم تا حد زیادی جبران می­شود.
5. زمینه­سازی قرآنی کردن علوم اسلامی و اسلامی کردن علوم انسانی؛ چون نگاه متدبرانه باعث ظهور پویایی معارف قرآنی است و آن هم مقدمه تولید علم و تحول در روند تکامل علوم اسلامی بر مبنای قرآن و اسلامی شدن علوم انسانی و حتی مدیریت علوم تجربی و ریاضی با قرآن کریم است.
6. جلوگیری از گسست احتمالی حوزه و جامعه و حکومت و تقویت پیوند آنها؛ چون قرآن زبان مشترک است و فهمی مشترک در دایره اصول و احکام الهی ایجاد می­کند.
7. پیش­برد اهداف عالیه اسلام و انقلاب اسلامی در سطح بین­المللی به­ویژه تقویت بیداری اسلامی و سرعت­یافتن گرایش کیفی به اسلام در میان ملل جهان؛ چون اهداف قرآن و زبان انتقال معارف آن جهانی است و یکی از مهمترین چالش­های مردم دنیا در مواجهه با قرآن و پذیرش آن، خلأ نگاه منسجم هدایتی به این کتاب عزیز است.

راهبردهای ارزشی جریان تدبر

1. تحفظ نسبت به اصل اساسی توحید
2. تحفظ به اصل متین ولایت­محوری
3. تحفظ نسبت به اصل هدایتی آخرت­گرایی
4. تحفظ به اصل تربیتی تقوای اجتماعی
5. تحفظ نسبت به روحیه مبارزه با شیطان، طاغوت، ظلم، کفر، جهل، فقر، فساد، باطل
6. تحفظ نسبت به نگرش و عملکرد جهادی
7. تحفظ نسبت به روحیه مردم­داری
8. مواظبت از نفوذ شیطان برای تحریک منیت­های فردی و جمعی و ایجاد تفرقه
9. مواظبت از آسیب دنیاگرایی
10. مواظبت از تعطیل و عقب­نشینی

راهبردهای مدیریتی جریان تدبر

11. قبول اصل خدمت به فرهنگ تدبر در قرآن کریم
12. قبول اصل هدایت و مدیریت راهبردی استاد الهی­زاده
13. قبول اصل خدمت به حوزه­های علمیه
14. تقویت شورای راهبردی تدبر در قرآن کریم به ریاست استاد الهی­زاده و با عضویت هیأت مدیره دو مؤسسه تدبر مشهد و قم
15. پایبندی دو مؤسسه تدبر مشهد و قم به مصوبات شورای راهبردی در مقام اجرا
16. ارجاع تصمیم­گیری درباره هر نوع اقدام خارج از راهبردهای مصوب به شورای راهبردی تدبر در قرآن کریم
17. حفظ هماهنگی و جهت­گیری واحد کامل بین دو مؤسسه قم و مشهد در همه زمینه­ها
18. حفظ استقلال اجرایی کامل دو مؤسسه قم و مشهد در مقام اجرا در همه زمینه­ها
19. وظیفه بودن اصل مؤسسه­داری و اولویت دادن به قرآن و حوزه و هماهنگی، در تزاحم مصالح دو مؤسسه
20. تعریف نظام اقتصادی منسجمی که موجب تداخل فعالیت­ها یا انزوای یکی از مؤسسات نگردد
21. انجام پروژه­های مشترک بین دو مؤسسه
22. تأمین و حفظ هویت حوزوی و مردمی هر دو مؤسسه قم و مشهد
23. ضرورت هماهنگ­سازی حرکت­های تدبری پیرو استاد الهی­زاده با یکی از دو مؤسسه قم و مشهد و لا غیر
24. حفظ پرچم­داری تدبر با پوشش حمایتی هر مؤسسه نسبت به اهداف و برنامه­های مؤسسه دیگر
25. رعایت اصلح بودن برای ما و انفع بودن برای مردم در تصمیم­ها و اقدامات مدیریتی
26. اصالت دادن به کیفیت و پرهیز از کمیت­گرایی و ضرورت کنترل کیفیت از طریق نظارت و بازخوردگیری
27. رصد نیازهای واقعی جریان تدبر و تنظیم رویکردهای مدیریتی بر اساس آن
28. رصد آسیب­ها و شبهات و مخالفان و محافظت از جریان تدبر نسبت به هر یک از این موارد
29. حرکت دادن جریان تدبر به سوی انس فردی، خانوادگی، محلی و صنفی با قرآن کریم و پرهیز از حرکت دادن این جریان به سوی ایجاد حزب و تشکل و مانند آن
30. مهم­ترین اصل در ارتباط با ارگان­ها و مؤسسات، استفاده از ظرفیت آن­ها و مانعیت از حاکمیت آن­ها در تصمیم و اجراست و البته این به معنی نفی حقوق یا مشارکت آن­ها نیست.
31. مانعیت هر مؤسسه از دور خوردن مؤسسه دیگر توسط ارگان یا نهاد یا مؤسسه­ای، از طریق هماهنگی کامل
32. تدبر در قرآن و سیره توأمان مدنظر باشد.

راهبردهای تحقیقی جریان تدبر

33. فرایند تولید علم تنها با هدایت و نظارت استاد الهی­زاده
34. تولید علم در جهت پشتیبانی اجتهادی از فرهنگ تدبر
35. تولید علم در جهت اقامه قرآن بر پایه فرهنگ تدبر
36. اعتقاد به اینکه کتاب تدبر خود قرآن است و کتب ما حواشی کار است
37. ضرورت حفظ و ثبت زحمات کشیده شده در قالب کتاب
38. حفظ هماهنگی کامل در مبانی و اصول کلان و جهت­گیری کتب بین دو مؤسسه
39. عدم مانعیت تنوع کتب به شرط هماهنگی
40. اکتفا به کم محکم و پرهیز از پرگویی در کتب
41. عدم نقض تعریف و اصول تدبر در کتب
42. عدم نقض تفکیک تدبر و تفسیر، تدبر و تطبیق و… در کتب
43. یکسان­سازی متون آموزشی
44. تهیه متون آموزشی متناسب با سطوح مختلف
45. تهیه فرآیند معرفی برای متون آموزشی
46. حمایت از پایان­نامه­ها و مقالات تدبری
47. از ظرفیت پژوهشی مراکز دیگر استفاده شود.

راهبردهای تعلیمی جریان تدبر

48. تلاش در جهت تربیت مدرسان آگاه، دلسوز و توانمند برای برگزاری دوره­های آموزش تخصصی و تربیت مربی
49. تلاش در جهت تربیت مربیان کارآمد و ارزشی برای برگزاری دوره­های آموزش عمومی
50. حرکت به سوی آموزش کلاسیک تدبر در شش پایه اول حوزه با همراهی کامل دو مؤسسه قم و مشهد
51. سطح­بندی دوره­ها
    • آشنایی (به تناسب مخاطب بدون محدودیت)
    • عمومی (برای همه مخاطبان)
    • تخصصی (تنها حوزویان و دانشگاهیان مرتبط)
    • تربیت مربی (تنها حوزویان و دانشگاهیان مرتبط)
    • تربیت مدرس (تنها حوزویان)
52. اولویت­بندی مخاطبان دوره­های آموزشی

• حوزه برادران
• حوزه خواهران
• دانشگاهیان مرتبط: رشته­ الهیات و ادبیات عرب با همه گرایشها
• دانشگاهیان غیر مرتبط
• دانش­آموزان مقطع متوسطه
• سایرین

53. التزام به آموزش مهارت تدبر نه اکتفا به ارائه معارف تدبری
54. اولویت دادن به علاقه­مندان صادق در مقام تعلیم تدبر
55. تأمین هم­خوانی و هم­وزنی عناوینی مانند آموزش عمومی، آموزش تخصصی، تربیت مربی و تربیت مدرس بین دو مؤسسه
56. سخت­گیری کافی در اجرای دوره­های تربیت مربی و تربیت مدرس
57. تشکیل شبکه دانش­آموختگان دوره­های تخصصی و تربیت مربی و تربیت مدرس تدبر و عضو کردن افراد جدید در این شبکه
58. پاسخ­گویی، نظارت و خدمات­رسانی به دانش­آموختگان فوق­الذکر
59. پیگیری بکارگیری فارغ تحصیلان تدبر
60. تدوین برنامه جامع جهت ارتباط مستمر با متدبران
61. پاسخ به سوالات و شبهات افراد نسبت به تدبر
62. ممنوعیت آموزش مجازی یا غیر حضوری جز در دوره­های آشنایی با تدبر
63. اولویت­بندی در ارتباط با ارگان­ها و مؤسسات:

• حوزوی
• دانشگاهی مرتبط
• دانشگاهی غیر مرتبط
• فرهنگی
• سایرین

64. برگزاری کوتاه مدت دوره­ها
65. تنوع سوره­ها همراه با تمرین و تکرار در سیر آموزش رعایت شود.
66. دوره­ها به دو بخش مقدماتی و تکمیلی تقسیم شوند.
67. لحاظ تفکیک جنسیتی در دوره­ها

راهبردهای تبلیغی جریان تدبر

68. اهتمام به مسجد به عنوان مهم­ترین و تأثیرگذارترین پایگاه نشر معارف تدبری و آموزش روش تدبر
69. استفاده حداکثری از ظرفیت رسانه­های ارتباط جمعی برای ایجاد آشنایی عموم مردم با تدبر
70. استفاده از ظرفیت همایش­ها بدون استمرار و بدون ماهیت آموزشی و هدایتی و تنها برای ایجاد آشنایی در مقدمه دوره­ها
71. معرفی تدبر در همایش­ها و نشست­های قرآنی
72. تولید و نشر محصولات سمعی بصری و نرم­افزاری بدون محدودیت ویژه
73. استفاده حداکثری از ظرفیت فضای مجازی بدون محدودیت ویژه
74. لزوم لینک شدن سایت دو مؤسسه به یکدیگر
75. لزوم راه­اندازی پایگاه اطلاع­رسانی مشترک برای شورای راهبردی تدبر در قرآن کریم
76. توسعه رایزنی و فرهنگ­سازی
77. متنوع­سازی قالبهای معرفی تدبر