بسم الله الرحمن الرحیم
نوشته بودید:
عرض سلام و ادب خدمت استاد عالیقدر
از قبل از دهه محرم به وبلاگ شما سر میزدم تا پیامی از عاشورا ببینم اما شاید وقت نکردید …
ولی ما به اطلاعات و مطالب شما نیاز داریم.
————————————————————
السلام علیک یا ابا عبدالله
التماس دعا
ادامه مطلب را بخوانید:
به راستی چگونه می توان داعیه دار مصیبت عاشورا بود؟
چگونه می توان در غم جانسوز کربلا گداخت؟
چگونه می توان نوحه خواند؟
چگونه می توان اشک ریخت؟
چگونه می توان گر یه کرد؟
چگونه می توان بر سر و سینه زد؟
در حالی که امامی زنده و غریب و تنها و بی یار و بی یاور همچنان در بیابانهای خشک جهل و نامردمی فریاد هل من ناصر ینصرنی سر می دهد و بیش از هزار سال از تنهایی و بی کسی او می گذرد!
در حالی که فریاد بی وفایی و بی تفاوتی ما مدعیان گوش فلک را کر کرده است!
در حالی که نائب امام زمان…
و چگونه می توان در این مصیبت عظما نگداخت که مسلمانان، آری مسلمانان! امام خود را با لبهای تشنه میان دو نهر آب در برابر دیدگان عزیزانش در برابر چشمان خواهر و دختر و همسرش سر بریدند و سر او را بر نیزه زدند و به نشانه افتخار در زمین چرخاندند؟
ای وای بر ما؛ ای وای بر فلک؛ ای وای بر روزگار؛ ای وای بر آسمان؛ ای وای بر زمین؛ ای وای بر انسان؛ ای وای بر مسلمانان؛ ای وای بر شیعیان؛
ای وای …