یکی از سخت ترین کارها برای من، تدریس کتاب قرآن آموزش و پرورش است!
نه اینکه بلد نباشم، درسش بدهم نه! من هم مربی ام، هم معلم و هم دوره های آموزشی مربوطه را گذرانده ام. راستش را بخواهید، از این کار خیلی لذت نمی برم!
یه وقت فکر نکنید که از درس قرآن راضی نیستم و یا از تدریس آن لذت نمی برم، نه. من از تدریس درسی که روحش را از آن گرفته اند، لذت نمی برم. هر درسی یک مغز و محتوایی دارد که روح آن درس است.

درس من درس قرآن است؛ قرآن هم که همه می شناسند: سخنِ خداست. کلام خداست. حرف خدا با انسان هاست. این سخن، زبان الهی است. به قول خود خدا «هذا لسانٌ». این زبان، مثل همه زبان ها یک لفظی دارد و یک معنایی. معنایش را که از درس ما برداشته اند و برده اند در درس دینی! از معنای قرآن در کتاب ما، در حد ترجمه لغات و عبارات ، آن هم به صورت پراکنده، چیزهایی وجود دارد که دست و دل دانش آموز که چه عرض کنم، دست و دل معلم را هم پر نمی کند.
درس قرآن ما از شناخت الفاظ هم معاف است، آن را برده اند در درس عربی. اینکه این زبان یک اسلوب و سبکی برای انتقال مفاهیم اش دارد، کتاب ما با این کارها کاری ندارد، در حد همان دانستن ترجمه لغات و عبارات، از مسائل عربی آن هم در پاورقی آن هم به گونه ای که دانش آموز یه وقت مستقیم نفهمد، چیزهایی آورده اند.
خلاصه خدا خیرشان بدهد، که کار منِ معلم قرآن را سبک کرده اند.
کار من این است که با بچه ها معنی ارض و سماء و شمس و قمر را کار کنیم، بعدش هم یک صفحه در هر جلسه از قرآن، قرائت کنیم و روخوانی مان را تقویت کنیم!
من اگر بخواهم از محتوای یک سوره سخن بگویم، کلاس ما کلاس دینی می شود و اصلا خوب نیست، اگر بخواهم توضیحاتی درباره زبان عربی قرآن بدهم، کلاس ما کلاس عربی می شود و این هم که اصصصلا خوب نیست. خلاصه قرآن، یعنی یه کم بدان و یه کم بخوان. در حدی که به دانش آموزان فشار نیاید و خدایی نخواسته از این درس زده نشوند!
حالا اینکه الآن در کشور ما دانش آموزان، به قرائت قرآن مسلط نیستند و علاقه آنچنانی به این درس ندارند، و اگر کمتر از ۲۰ بهشان بدهیم، ناراحت میشوند و از قرآن فرار میکنند، بحث دیگری است و احتمالا به کتاب درسی و روش های تدریس ربطی ندارد.
اینکه آن درس دینی هم چه نسبتی با قرآن دارد و ساختار و محتوای کتابش آیا برگرفته از ساختار قرآن و سنت است یا نه، نیز کاری با آن نداریم.
اینکه آن درس عربی نیز چه نسبتی با قرآن دارد و آیا بچه های ما را به سمت قرآن فهمی می کشاند و به اهداف قانون اساسی می رساند، یا اساسا راه دیگری آنجا طی می شود، با آن هم کاری نداریم…
فعلا من با دانش آموزانم، داریم قرآن قرائت می کنیم و لذتش را می بریم! اما قرآنی که همه چیزش در کلاس قرآن است، هم لفظش و هم معنایش. داریم با هم سخنِ خدا را می خوانیم و می فهمیم.
به نقل از کانال تدبر دانش آموزی